Je werkt op kantoor of je werkt niet!

Ook HP besloot om het thuiswerken te beperken met als argumentatie dat men graag “alle hens aan dek” zag in deze moeilijke tijden. Men zoekt naar engagement en commitment en hoe meer mensen op kantoor hoe beter dat voor het bedrijf zou zijn.

Beide partijen kiezen voor een zelfde aanpak maar wel met een andere insteek. Het lijkt erop alsof Yahoo zegt dat het thuiswerken een vóórrecht is en geen recht. Als de werkgever vindt dat je dat voorrecht niet langer verdient, zij dan het recht hebben om dit te veranderen.

HP geeft aan de mensen op kantoor nodig te hebben om er beter van te worden en om een sterke cultuur te ontwikkelen vanuit samenwerking en bevlogenheid.

Ik geloof dat de originele uitgangspunten voor thuiswerken nog steeds overeind staan namelijk de verhoogde productiviteit en het kosten aspect. Minder kantoorruimte geeft lagere kosten en met de huidige technologie van chatten, Skype, high speed internet en 4G is een kenniswerker in staat om eigenlijk overal te werken.

Toch heb ik als manager destijds bij HP gemerkt dat er een aantal negatieve aspecten zijn aan het thuiswerken. Zo heb ik uit eigen ervaring gemerkt hoe moeilijk het is om afstand te nemen en echt te stoppen met werken als je dat vanuit huis doet. Immers de autorit naar huis waar je de zaken van die dag een plaats geeft in je gedachten en de prioriteiten voor de volgende dag bedenkt is er niet meer.

Het stoppen is zeker bij een internationale organisatie in ieder geval lastig want wanneer besluit je om de telefoon niet meer op te nemen omdat de werkdag voorbij zou zijn. Hoe houdt je contact met collega’s die niet direct in je communicatiestroom zitten maar wel bijdragen aan de sociale aspecten van het bedrijf waar je werkt.

Binnen HP hadden we daar destijds, en dan spreek ik over begin jaren negentig, wel over nagedacht. De keuze voor thuiswerken was belangrijk vanwege het kosten aspect van kantoorruimte. We konden simpelweg niet iedereen een werkplek aanbieden. Maar om te zorgen dat die collega’s het HP gevoel bleven houden organiseerden we maximaal één keer per week maar minimaal één keer per maand een back-to-base day waar een afdeling met elkaar op kantoor kwam om gezamenlijk te werken en ook te vergaderen. Ook werd veel aandacht besteed aan sociale events en werd er druk uitgeoefend om daar aanwezig te zijn.

Maar het is niet ongebruikelijk dat in tijden van crisis een beroep gedaan wordt om de koppen letterlijk bij elkaar te steken en zichtbaar naar elkaar toe te laten zien dat er een commitment is om de zaken aan te pakken. CEO’s zijn net mensen want in tijden van crisis werkt maar één ding: koppen bij elkaar en schouders eronder maar graag zo dat ik het kan zien!

Niemand wordt geïnspireerd als hij door een leeg kantoor loopt en niemand raakt enthousiast om het verschil te maken als hij geen collega’s om zich heen ziet die datzelfde doen.